مقایسه ترکیبات عصاره دو اکوتیپ جنگلی و باغی انار (punica granatum)

انار با نام علمی punica granatum از خانواده punicaceae گیاهی درختچهای، بومی ایران و سرشار از ترکیبت تاننی و آنتی اکسیدانی است. در ایران این گیاه بطور وحشی در حاشیه دریای خزر میروید. از طرفی این گیاه در نیمه جنوبی کشور و استان فارس نیز کاشته شده است. از آنجائیکه آب وهوای منطقه شمال کشور معتدل و مرطوب است و از نظر پارامترهایی مثل میزان بارندگی سالیانه، رطوبت نسبی و حداقل و حداکثر دما، با نیمه جنوبی کشور که دارای آب و هوای نیمه خشک است، تفاوت زیاد دارد، بررسی اثر این تفاوت اقلیمی روی عملکرد گیاهانی مثل انار از نظر تولید متابولیتهای ثانویهای نظیر ترکیبات تاننی مورد توجه قرار گرفت. از اینرو در تحقیق حاضر، از یک ترکیب استاندارد به نام گالیک اسید، برای مقایسه ترکیبات تاننی آب انار و بخش مزوکارپ انار استفاده شد. انتخاب دو منطقه آب و هوایی مختلف با استفاده از پارامترهای بارندگی سالیانه، رطوبت نسبی، حداکثر دما و حداقل دمای موجود در پایگاه سازمان هواشناسی کشور انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تانن در نمونه انار جنگلی شمال بیشتر از نمونه انار نیریز فارس است. (p<0.05)